Był człowiekiem głodnym wiedzy i życia, dziennikarzem niezwykle pracowitym i aktywnym. Choć już jako dziecko poznał smak prześladowań i głodu, nie nosił w sobie poczucia krzywdy i zemsty.
Jego drugą ma
łą ojczyzną stał się Łask. Był tu współzałożycielem legendarnej grupy poetyckiej Grabia 59, która stała się ewenementem na polu kultury nie tylko tego prowincjonalnego miasta.
Eugeniusz Iwanicki był pisarzem i poetą o wielkiej wyobraźni i wrażliwości. Związany z Łaskiem od dziesięcioleci niejednokrotnie w swojej twórczości wracał do lat dzieciństwa i młodości spędzonych na ziemi łaskiej, szczególnie w Utracie.
Urodził się 18 września 1933 roku w Domaradzkiem k. Nieświeża. Wywieziony z rodziną do Kazachstanu spędził tam okres wojny. Jego ojciec aresztowany został wcześniej przez NKWD i skazany na 10 lat łagru. W ramach repatriacji wraz z rodziną powrócił do Polski w 1946 roku i zamieszkał w Łasku.
Debiutował w 1957 roku, potem przez wiele lat pracował jako dziennikarz, m.in. w łódzkim tygodniku „Odgłosy”. Jest autorem wielu książek, m.in.: „Zmowa obojętnych” (1969), „Labirynt” (1980), „Miałem dobrego pana” (1980), „Wyprawa po białe runo” (1982), „Kubuś i słowik” (1986). Swoje wspomnienia z Kazachstanu zawarł też w wielu książkach, m.in.: „Wróg towarzysza Stalina. Wspomnienia z Kazachstanu 1940-1946” (1996). W 1990 r. wydał głośną książkę o zabójcy z Piotrkowa Trybunalskiego Mariuszu Trynkiewiczu pt. „Proces szatana”.
Ostatnie lata swojego życia spędzał głównie na Utracie w Łasku, w otoczeniu rodziny, przyjaciół i ulubionej przyrody. Gdy go odwiedzałem, zawsze żywo interesował się tym wszystkim, co działo się w kraju i środowisku dziennikarskim.
Zmarł 10 grudnia 2020 roku w Łasku.
Ryszard Poradowski
. .