Nagroda Literacka imienia Jerzego Wilmańskiego dla Ryszarda Poradowskiego

Prestiżową Nagrodę Literacką imienia Jerzego Wilmańskiego 13 października 2018 roku przewodniczący Krajowego Zarządu Stowarzyszenia POKOLENIA Marek Klimczak i członek zarządu Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej Oddział w Łodzi Grażyna Bożyk wręczyli Redaktorowi Ryszardowi Poradowskiemu.

Za wierność Miastu, działalność pisarską i publicystyczną – wyryto na statuetce. Trzeba tu dodać: za dokonania dla środowiska dziennikarskiego, za wierność pięknemu polskiemu językowi i zasadom statutu dziennikarskiego, umiłowanie małych ojczyzn, za pracę społeczną, rzetelność zawodową, wreszcie za szacunek dla polskiej ziemi i Polaków… I nie są to – jeśli chodzi o red. Ryszarda Poradowskiego – puste słowa. Całym swoim dotychczasowym życiem, dokonaniami nie tylko zawodowymi na nie w pełni zasługuje.

Pochodzi z Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie urodził się w 1951 roku, ukończył szkołę podstawową i liceum. Dyplom ukończenia historii na Uniwersytecie Łódzkim otrzymał w połowie 1975 roku i niemal równocześnie rozpoczął pracę zawodową w „Głosie Robotniczym”, współpracując jednocześnie z wieloma innymi tytułami prasowymi. We wspomnianej redakcji przeszedł wszystkie szczeble kariery zawodowej – od reportera działu miejskiego, po redaktora naczelnego tej gazety, w końcówce noszącej tytuł „Głos Poranny”. Był jej ostatnim redaktorem naczelnym, po słynnych naczelnych – tuzach dziennikarstwa polskiego, m.in.: Stanisławie Mojkowskim, Sergiuszu Kłaczkowie i Janie Pakule.

Lata polskiej transformacji dla Ryszarda Poradowskiego – to okres pracy w kilku redakcjach, m.in.: w sieradzkim tygodniku „Nad Wartą”, „Tygodniku Piotrkowskim”, „Echu Ziemi Rawskiej”… Od 8 lat kieruje „Gazetą Rzgowską”, którą redaguje i w której publikuje autorskie teksty. Jednocześnie liczne artykuły redaktora Poradowskiego ukazywały się w prasie ziemi łódzkiej i ogólnopolskiej, m.in.: w „Przeglądzie”, „Trybunie”.

Równolegle przygotowywał liczne publikacje książkowe, poświęcone, m.in., twórcy polskiej szkoły rehabilitacji Wiktorowi Dedze, Redaktor Poradowski jest miłośnikiem małych ojczyzn. W licznych publikacjach książkowych i albumowych zarówno słowem, jak i fotografią przedstawia walory historyczne i turystyczne ciekawych zakątków ziemi łódzkiej. Dba też o pamięć dziennikarzy prasy regionalnej. W ramach „Akcji znicz” Stowarzyszenia Dziennikarzy RP to właśnie on odwiedza miejsca ich spoczynku na cmentarzach Łasku, Zduńskiej Woli czy Piotrkowa Trybunalskiego…

Rysiek – nie boję się tego określenia – jest strażnikiem dobrego, solidnego dziennikarstwa. Zawsze jest na bieżąco, jeśli chodzi o rynek prasowy, śledzi i – jak na historyka przestało – odnotowuje fakty, gromadzi materiały poświęcone dziejom prasy regionu. Pod jego kierownictwem jako przewodniczącego Łódzkiego Oddziału SDRP powstało kilka publikacji przygotowanych przez zespół dziennikarzy i pracowników mediów, m.in. „Leksykon dziennikarzy Ziemi Łódzkiej 1945–2005”. Pasją red. Poradowskiego jest przygotowywanie edytorskie książek, czyli opracowywanie ich od a do z. Łącznie ma na swoim koncie ponad pół setki różnego rodzaju wydawnictw książkowych.

Jest jeszcze jedna sfera Jego aktywności – praca społeczna. Od prawie 40 lat działa na różnych frontach – jako związkowiec w Łódzkim Wydawnictwie Prasowym, prezes (kilka kadencji) Łódzkiego Oddziału Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, PTTK, prezes Oddziału Łódzkiego SDRP (trzecią kadencję). Efektami pracy społecznej nie chwali się, woli, gdy przemawiają dokonania jego i współpracowników. Sam uważa siebie za skromny trybik w wielkiej społecznej maszynerii. Pozwolisz, Ryśku, że nie do końca się z Tobą zgodzę – jesteś w naszym dziennikarskim środowisku raczej wielkim kołem zamachowym, dzięki któremu my – mam tu głównie na myśli członków SDRP – poruszamy się całkiem sprawnie i w określonym dobrym kierunku. Efektem jest wydanie drugiej – jak dotąd jedynej – publikacji dokumentującej historię łódzkich mediów „Z dziejów prasy ziemi łódzkiej 1945–2005” i uzupełnienia „Leksykonu dziennikarzy ziemi łódzkiej 1945–2005”.

Przedstawiając sylwetkę Ryszarda Poradowskiego nie sposób nie wspomnieć o naprawdę znakomitej inicjatywie redaktora Miroslawa Kulisia – również uhonorowanego Nagrodą im. Jerzego Wilmańskiego – obozie dziennikarskim „Potęga prasy” w Rewalu. Stowarzyszenie Dziennikarzy RP na czele z jego przewodniczącym red. Poradowskim bierze w nim udział. I… okazuje się, że ten poważny, zawsze stonowany i akuratny Poradowski jest znakomitym nauczycielem i kompanem dzieciaków. W formie pogadanek, warsztatów, rozmów wpaja im zasady rzetelnego dziennikarstwa. A efektem ciężkiej pracy nad tekstami raczkujących w tym zawodzie jest gazeta „Rewalacje”.

Lata przemian i transformacji społeczno-gospodarczej w Polsce wymagają od dziennikarzy określenia się i wspierania działań polskiej lewicy, jak czyni to, m.in., Stowarzyszenie „Pokolenia”. R. Poradowski robi to także od kilkudziesięciu lat.

Sam po otrzymaniu nagrody mówił, że jest to wyróżnienie nie Ryśka Poradowskiego, ale Koleżanek i Kolegów zrzeszonych  w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polskiej, którzy mimo wielu przeciwnościom działają na rzecz środowiska, starają się ocalić od zapomnienia dokonania ludzi pióra, którzy zawsze byli i są nadal świetnymi dokumentalistami rzeczywistości.

 

Grażyna Bożyk

Fot,: Ireneusz Kampinowski