O niektórych ludziach mówimy, że są do tańca i do różańca. Nie jest to zbyt częste zjawisko. A jeśli dodamy urodę, przymioty umysłu, kulturę bycia i życzliwość dla bliźniego – to już w dzisiejszych czasach naprawdę rzadkość.
A te wszystkie cechy skupiała w sobie Grażyna Papier – dziennikarka Łódzkiej Rozgłośni Polskiego Radia, znana nie tylko słuchaczom naszego miasta, także programu ogólnopolskiego.
Rozpoczynała w „Naszym Życiu”, potem pracowała w „Głosie Robotniczym” i wreszcie w 1974 r. dotarła do radia, w którym znalazła pełne możliwości pracy zgodnej z Jej zainteresowaniami. A więc kultura w szerokim tego słowa znaczeniu – od polityki po działania pojedynczego człowieka: pisarza, poety, aktora, działacza gminnego.
W archiwum rozgłośni zachowały się, między innymi, audycje z nagraniami Kazimierza Dejmka, Agnieszki Osieckiej, Ryszarda Kapuścińskiego – ludzi i instytucji kształtujących historię i kulturę naszego kraju. Tylko o łódzkich teatrach powstało około tysiąca audycji.
Kawał dobrej roboty – szczęśliwie – docenionej. Nagroda Urzędu Miasta Łodzi za współtworzenie i upowszechnianie kultury, nagroda Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej, Medal 50-lecia Teatru Nowego w Łodzi i wiele innych odznaczeń przyznano Grażynie w uznaniu Jej zasług. Polskie państwo uhonorowało Ją Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
My zaś, Grażynko, Twoje koleżanki i Twoi koledzy, łódzcy dziennikarze, dziękujemy Ci za to, że byłaś. To już nasze ostatnie spotkanie.
O niektórych ludziach mówimy, że są do tańca i do różańca. Nie jest to zbyt częste zjawisko. A jeśli dodamy urodę, przymioty umysłu, kulturę bycia i życzliwość dla bliźniego – to już w dzisiejszych czasach naprawdę rzadkość.